Houtwallen (beplante grondwallen) bestaan meestal uit een gevarieerde boom- en struiklaag. Op droge gronden overheerst de eik. Op natte gronden overheersen de els, de es en de wilg.

 

Houtsingels (niet verhoogde bodem) zijn vooral begroeid met zwarte els en op wat drogere gronden ook wel met berk, lijsterbes, vuilboom, gelderse roos en krent. Smalle beplantingsstroken in het landschap, dichtbegroeid en goed gestructureerd, geven een goed leefgebied voor kleine zoogdieren, vogels, insecten en vlinders. Maar ze zijn ook van belang voor bosplanten, varens en mossen.

Oorspronkelijk diende de houtwal voor afscheiding van landerijen en levering van hakhout. Na verloop van tijd groeien bomen uit tot flinke hoogte en geven de overhangende takken veel schaduw, waardoor de struiklaag en andere onderbegroeiing verdwijnt.

 

Door afzetting van bomen en struiken eens in de tien tot twintig jaar, zullen de stobben opnieuw uitlopen, waardoor na enkele jaren weer een evenwichtige houtwal ontstaat.